Home publicaties Delftse verhalen Vishandel Van Oosten weet niet van stoppen

Vishandel Van Oosten weet niet van stoppen

door Rob van Es

Wijnand van Oosten, van de bekende viswinkel aan de Buitenwatersloot, is sinds eind 2009 met pensioen maar wat heeft-ie het druk: hij staat nog steeds om vijf uur op, geeft workshops in het schoonmaken van vis en elke zaterdagochtend gaat de winkel toch nog een paar uur open. Liefhebbers weten dat en komen voor verse vis, maar ook voor een praatje. Stoelen staan klaar, er is vis, er is koffie en er zijn koekjes. Het wel en wee van de Buitenwatersloot wordt hier doorgenomen. En bij vertrek gaat een maaltje makreel of zalm mee. Hoe huiselijk wil je het hebben?

Wijnand van Oosten (foto Marianne van Es)

Gebakken vis
De vader van Wijnand van Oosten reed vanaf 1923 met een bakfiets vol vis door Delft heen. In 1948 vond hij in de Kwekerijstraat een vaste stek voor zijn viszaak. Wijnand zelf werkte overigens al sinds z’n 13e tussen de kabeljauwen en haringen van zijn vader. “De detailhandelsopleiding was niet zo aan mij besteed. Van de 17 rapportcijfers waren er 14 onvoldoende”.
In 1955 verkaste het visimperium naar de Verlengde Singelstraat. In 1957 streek Wijnand vervolgens neer aan de Buitenwatersloot. Zijn broer opende in 1963 een viszaak aan de Anthony Duyckstraat.
De winkel aan de Buitenwatersloot was eerst nog een heel klein zaakje van 5 bij 5 meter. Achter het winkeldeel woonde de familie en er was ook nog ruimte voor een trap naar boven toe. Pas in 1988 ging de beuk erin. De familie verhuisde naar het huis er naast en nummer 43 werd uitgebouwd tot een riante viszaak, met voldoende ruimte om zelf te fileren. En om zelf te bakken. Want de gebakken vis kwam tot 1988 van Wijnands broer in de Anthony Duyckstraat waar vandaan de bestelde gebakken vis op een holletje naar de Buitenwatersloot werd gebracht.

Met de Goliath naar de visafslag
In de winkel aan de Buitenwatersloot staan herinneringen aan het verleden mooi op een plank bij elkaar. Onder meer een miniatuurversie van de Goliath, een gemotoriseerde besteldriewieler met cardanaandrijving. Van 1950 tot 1959 was dit het lastpaard van de familie. Wijnands vader, Wijnand zelf en een viscollega reden er iedere werkdag mee heen en weer tussen Delft en de visafslag van Scheveningen. “Vijftig kilometer per uur, want harder was met deze tweetakt pruttelaar onverantwoord. Mijn vader zat achter het stuur, de collega rechts en ik als kleine jongen er tussen in. Dat wil zeggen wijdbeens over het motorblok dat precies in het midden van de cabine zat”.
Als de Goliath dan beladen met vis weer de Buitenwatersloot oppruttelde, werd de vis snel overslagen in de bakfiets en gingen vader Van Oosten en zoon Wijnand de huizen langs in het Westerkwartier en de Voordijkhoornsepolder. 

Leren hoe je vis schoonmaakt
Sinds begin 2010 ziet het leven van Wijnand van Oosten er anders uit. De winkel is dicht, maar op zaterdagochtend is de winkel altijd open voor vaste klanten. En op woensdagavonden kunnen liefhebbers een workshop volgen. Voor veel mensen is die workshop een openbaring. Iedereen eet vis, maar wie weet hoe je een vis schoon moet maken en hoe je een visje het beste kunt bereiden? Dat kun je leren van de inmiddels gepensioneerde Wijnand en zijn zoon Wijnand. Ze zien er persoonlijk op toe dat het vlijmscherpe mes de juiste weg kiest door de vis. In de winkel liggen bedankkaartjes van mensen die zeggen voortaan een complete vis mee naar huis te nemen om daar de vis eigenhandig zelf consumptiegereed te maken.
Wijnand geniet van de gezellige zaterdagochtenden en van de workshops: “Voor 2010 móest ik werken, nu màg ik werken. Er  zit geen druk meer achter”.
Des te opvallender is het dat sommige gewoontes blijven bestaan. Zo staat Wijnand nog steeds elke ochtend om vijf uur op.

Visrestaurant?
Hoe het verder gaat met de zaak die alleen zaterdag nog open is en waar op woensdag de vis voor educatieve doeleinden graatvrij wordt gemaakt, is ongewis. Wijnand junior (19) leert voor kok: “Als onderdeel van de opleiding werk ik vier dagen per week bij restaurant de Prinsenkelder”. Van Oosten levert trouwens nog steeds vis aan dit restaurant, evenals aan een aantal andere Delftse adressen.
Wellicht bouwt de kok-in-opleiding de viszaak van weleer nog eens uit tot een exclusief visrestaurant. Zoon Wijnand wil er niet teveel over kwijt. Voorlopig helpt hij liever zijn vader op woensdag en zaterdag .“En bakt hij schollen zoals niemand in Delft dat kan”, voegt een klant daar aan toe.

---

juli 2012