Home publicaties Delftse verhalen Kloeg, in rokkostuums en manchetten

Kloeg, in rokkostuums en manchetten ‘Wij houden van degelijk’

door Rob van Es

Waar de Beestenmarkt en de Broerhuissttraat elkaar raken, vind je een winkel die eigenlijk niet zo thuis lijkt te horen tussen al die restaurants en cafés. Achter een bescheiden etalage van hoge hoeden en jacquets heerst vooral rust. Maar die rust bedriegt. Bij Kloegs kledingverhuur kan het soms heel druk zijn. Mannen die wat te vieren hebben – een huwelijk, een bul-uitreiking of een promotie – kunnen hier terecht voor een passend kostuum. Een winkel voor feestvierders dus. Dat past dan weer wel op de Beestenmarkt. Maar dan wel feesten in stijl. Geen carnavalspakken bijvoorbeeld. Kloeg: sinds 1869 een begrip in Delft en is sinds 1995 ook nog eens Hofleverancier.

Vader Reijnier en zoon Mark Kloeg, dienstverleners in hart en nieren. Foto Marianne van Es

In de beperking toont zich de meester
Wel rokkostuums dus, maar geen zeeroverspakken. Althans, zo is het nu. Voor dat Reijnier de zaak van zijn vader overnam, zaten ook carnavalspakken in de verhuurcollectie. Kloeg zat tot 1992 in de Jacob Gerritstraat 14, waar nu Van Uffelen z’n winkel heeft. Reijnier: “Het was een groot pand met drie etages. Je liep je rot met al die trappen. In die tijd was de collectie veel uitgebreider. Trouwjaponnen en zelfs carnavalskostuums zaten toen ook in het assortiment”.
Verklaarbaar was dat alleszins. Reijnier: “Na de oorlog hadden mensen geen geld om een trouwpak te kopen. Vandaar dat we toen kostuums en andere dingen aan het assortiment hebben toegevoegd”.
Reijnier heeft daar het mes ingezet. “Ook de avondjurken en de boetiekachtige kleding gingen er uit. Het was niet rendabel om van alles en nog wat te verhuren. Jacquets, smokings en rokkostuums: dat werd het assortiment. Met bijbehorende hemden, hoeden, stropdassen en manchetten”. In de beperking toont zich de meester, zou Goethe zeggen.

‘Wij houden van degelijk’
In feite is Reijnier terug bij de zelfopgelegde selectie die zijn grootvader Koos Kloeg koos toen hij in 1869 in de herenmode stapte: hoeden (‘hoge zijden’), handschoenen en manchetknopen bepaalden in de beginjaren het assortiment.
Anno 2012 kiezen vader Reijnier en zoon Mark Kloeg alleen voor het allerbeste. “Bij ons geen Chinese pakken, maar Duitse kwaliteit met mooi afgewerkte zomen en manchetten en met een goede snit. Van 100 procent katoen. Wij houden van degelijk”, aldus Mark.
Klanten waarderen dat. Vader en zoon Kloeg hebben hun handen vol aan zoveel degelijkheid. Eén klant heeft zich in februari al aangemeld voor een kostuum op 3 september 2012. Het hangertje met een papiertje met de datum en de maten erop hangt al klaar aan het kledingrek.
Met zoveel drukte en planning, besteden vader en zoon Kloeg het reinigingen van de teruggebrachte kostuums graag uit. “Kostuums, maar ook boordjes die gesteven moeten worden, gaan naar de wasserij van Koot. Maar de overhemmetjes persen we zelf. Met een beetje handgemaakt stijfsel van De Salamander”, onthult Reijnier. Het gigantische aantal ‘overhemmetjes’ dat de Kloeg-dynastie sinds 1869 in het pershok achter de winkel heeft geperst is zelfs niet bij benadering in te schatten.

‘We nemen liever de tijd’
Een kostuum huren bij Kloeg kan flink wat tijd in beslag nemen. Mark: “Als er een bruiloft op stapel staat, komt vaak de hele familie op afspraak langs om een avond lang te passen. Heel gezellig. Vaak nemen ze champagne mee. Zorgen wij voor de plastic bekertjes”.
Uitgebreid de tijd nemen voor je klanten, zit in de genen van de familie Kloeg. Als het snel moet, worden ze er zelfs een beetje kriegelig van. Zoals toen met de man die getuige moest zijn bij een huwelijk en een kwartier voor de trouwerij bij Kloeg binnen kwam hollen. Net op tijd kon hij strak in het pak het huwelijk bijwonen. Reijnier: “Het was natuurlijk wel fijn dat we iemand met zo’n haast ook nog van dienst konden zijn, maar normaal gesproken nemen we liever ruim de tijd als mensen voor een trouwerij hier een jacquet willen huren. Het is toch de mooiste dag van hun leven”.

Maten per post toezenden
Niet alleen het stadhuis, ook de TU Delft is een levensader voor de kostuumverhuur van Kloeg. Bijvoorbeeld als mensen aan de TU Delft gaan promoveren. “Bij zo’n promotie hoort een commissie van mensen die soms uit verre oorden komen. Vaak sturen ze van tevoren de maten per elektronische post op. Dan zorgen wij er voor dat het jacquet klaarhangt op de dag van de promotie. En voor de promovendus zelf een rokkostuum natuurlijk”.
Al heeft hij er duizenden verhuurd, zelf heeft Reijnier nog nooit een jacquet gedragen. Dat gaat veranderen. “Binnenkort hebben wij in onze familie een bruiloft. Dan trek ik voor het eerst van mijn leven een jacquet aan”.

Het geheim van de oranje strikken
Kloeg mag dan tot nu toe traditioneel steeds van vader op zoon gaan, de vrouwelijke tak mag absoluut niet vergeten worden. Reijnier Kloegs moeder bijvoorbeeld was niet alleen een immer positief mens, ze had ook een flinke portie koopmansgeest. Ze stond er in de oorlog alleen voor, Reijniers vader was in Duitsland te werk gesteld. Zijn vrouw draaide de winkel.
Twee jaar voor het eind van de oorlog stapte zij naar drogisterij De Salamander op de Markt. Of hij ook oranje textielverf had. Gevaarlijke vraag in de tweede wereldoorlog. De Salamander had op het bovenste schap inderdaad een grote pot oranje verf staan. Reijnier: “Met die pot is ze teruggelopen. Achterin de zaak begon ze met het oranje verven van strikken en sjerpen. Dag in dat uit. Vele honderden stuks. Op de eerste dag van de bevrijding lag de etalage vol. We waren in één dag los”.

‘In elke stad een Kloeg, ik moet er niet aan denken’
In een oer-Delftse zaak die traditie koppelt aan degelijkheid, verandert niet zo gek veel. De telefoon is nog gewoon van zwart bakeliet. Alleen heeft zoon Mark 'm wel op internet aangesloten. En aan groeien moeten Reijnier en Mark Kloeg al helemaal niet denken.  “Sinds kort hebben we twee pashokjes in plaats van één. Maar meer groei zit er niet in. Geen filiaal in Leiden bijvoorbeeld. In elke stad een Kloeg, ik moet er niet aan denken. Het is de kunst om klein te blijven. Niet om ieder jaar 15% te groeien”.
Heel af en toe glipt er toch een noviteit binnen. Op een tafeltje prijken nieuwe stropdassen: paars, oranje en felgeel. Reijnier knikt bedenkelijk. “Ik ben kleurenblind. Ik heb de kleuren genummerd, maar het blijft behelpen”. Hij verzucht: “Was alles wat we verhuren en verkopen nog maar gewoon zwart-wit”.
Het moge duidelijk zijn: de waan van de dag blijft hier zoveel mogelijk buiten de deur. Zo’n zaak verdient een predikaat. Toen Kloeg 125 jaar bestond werd de winkel gepromoveerd tot hofleverancier. Reijnier: “Oud-burgemeester Van Walsum die hier kind aan huis was, heeft daar de aanzet toe gegeven. Het heeft ons imago van kwaliteit alleen maar versterkt”.

In oktober komen de Klazen
Met het wapen van Hofleverancier boven de deur en met jacquets, rokkostuums en smokings als hoofdartikelen is Kloeg een serieuze zaak. Toch slaat met december in het zicht elk jaar zelfs bij Kloeg de gekte toe. Want zeg je Kloeg, dan zeg je ook Sinterklaas en de Kerstman. Reijnier, sprekend over de winterse wisseling in het assortiment: “Begin oktober komen de Klazen in de winkel en half november komen daar de Kerstmannen bij”. Tot dat moment zijn de Klaas- en Kerstpakken in het magazijn achter de winkel weggestopt. “Mijn wieg stond tussen de Sinterklaaspakken”, zegt zoon Mark.
Reijnier: “In oktober hangen we de overhemmetjes dan tijdelijk in het pershok. En de zomerbroeken die bij het jacquet horen, gaan dan naar het magazijn”. Vervolgens stappen in een paar weken tijd studenten en andere tijdelijke hoogwaardigheidsbekleders de zaak binnen om zich een tabberd en een mijter aan te komen meten.

Middagje mouwtjes inkorten
Zoon Mark staat nu samen met vader Reijnier in de zaak. Over een paar jaar neemt zoon Mark de zaak over. Dat was van tevoren lang geen uitgemaakte zaak. Mark: “Mijn ouders gaven mij de kans iets anders te leren. Ik heb in Engeland een studie gedaan in het ontwikkelen van computergames. Ik heb er ook vier jaar gewoond. Maar uiteindelijk heb ik toch voor de winkel gekozen. Juist doordat ik eerst iets anders heb gedaan, weet ik nu dat de winkel het leukst is”.
Mark loopt zich warm en doet ervaring op in de wereld van zomen en manchetten. Wellicht volgend jaar al als Reijnier op 13 mei 2013 precies 40 jaar in het vak zit, neemt Mark het stokje over. Helemaal uit het zicht zal Reijnier dan niet raken. “Ik kom graag nog een middagje persen, wat mouwtjes inkorten of wat ritsen doen. Heerlijk”.

---

februari 2012