Home publicaties Delftse verhalen Muziekhandel Van Buytene - Stemmen op gehoor

Muziekhandel Van Buytene - Stemmen op gehoor

door Rob van Es

Nu is het een mooie winkel in klassieke cd’s, maar ooit was het pand van Van Buytene aan de Binnenwatersloot een slagerij. Slager Kruithof verkocht er zijn vleeswaren en slachtte er ook zelf het vee. De sporen zijn anno 2012 achterin het lange muziekhuis nog te zien. De troggen en vleeshaken zijn er nog. Sporen van een lang verleden. Cor van Buytene en zijn vrouw Ank Breedveld zijn voor Delftenaren die van klassieke muziek houden, de gidsen bij uitstek in de wereld van klassieke cd’s.

Cor van Buytene achter de toetsen in zijn muziekparadijs. (Foto Marianne van Es)

Verduisteringsgordijnen
Het verhaal over klassieke cd’s, piano’s en vleugels begint in de oorlogsjaren als de gelijknamige vader van Cor van Buytene te werk gesteld dreigt te worden in Duitsland. Rie, de echtgenote van Cor senior, pikte dat niet en ging na hoe haar man thuis kon blijven. Een briefje dat aangaf dat Cor werk had in Nederland kon uitkomst bieden, zo bleek. “Oom Frans op de Binnenwatersloot bracht die uitkomst. Mijn vader werd formeel ophanger van verduisteringsgordijnen”. Met die verduisteringsgordijnen is het nooit wat geworden, maar dat Cor senior in de vooroorlogse jaren in café de Bijenkorf voor stamgasten piano speelde, kwam beter van pas. “Bovendien had mijn vader bij Hees&Co en bij Haseveld geleerd hoe je piano’s moest stemmen en restaureren”.

Restaureren van harmoniums
En zo kon het gebeuren dat vader en moeder Van Buytene nog in de oorlogsjaren begonnen met het restaureren en op stem brengen van piano’s en harmoniums. Cor: “Mijn vader deed de techniek, mijn moeder was het zakelijke talent”.
In de oorlog was het pand tegelijkertijd ook een onderduikadres voor Joodse mensen. Welk pand? De slagerij?
In 1946 werd Cor junior geboren. Zij wiegje stond op de Binnenwatersloot en daar werd de muziek met paplepel ingegoten. Zijn vader speelde cello, zijn moeder piano – en ze zong er bij -, en oom Henk speelde viool. Dit Delftse trio oefende regelmatig in de woonkamer, terwijl kleine Cor er vanuit zijn wiegje naar lag te luisteren.
“Na de oorlog floreerde de zaak”, weet Cor. “Er werkten hier op een gegeven moment zes stemmers en vier mensen in de werkplaats”.

Mozart naast Zwarte Lola
Voor Cor junior begon de muziekgeschiedenis in 1970. Na zijn diensttijd bij de marine kwam hij in de zaak. Even nog leek het anders te gaan lopen. “Ik heb een elektrotechnische opleiding gevolgd. Agfa Gevaert – die van de fotorolletjes - wilde me graag hebben. Ik kon naar Amerika. Leek me fantastisch”. Maar vlak voor het vertrek hadden vader en zoon Van Buytene nog eens een goed gesprek met elkaar. Amerika bleef een ver land en zoon Cor besloot definitief om zich verder te ontplooien aan de Binnenwatersloot.
Ten tijde van zijn vader werden er naast de piano’s en vleugels ook andere instrumenten verkocht. Ook slopen bladmuziek en 78-toeren platen binnen. Geleidelijk aan breidde het aandeel van de muziekdragers zich uit. Lange tijd was de collectie platen een allegaartje. Je kon bij Van Buytene terecht voor Mozart, maar ook voor Zwarte Lola en voor Johnny Hoes.
Zoon Cor van Buytene zette het mes in die wildgroei. De meeste instrumenten gingen eruit en puur klassiek werd de nieuwe richting. Op dit moment heeft Van Buytene een collectie klassieke cd’s in huis die ook uit Den Haag en Rotterdam mensen naar de Binnenwatersloot trekt. “Want nergens in de regio waagt een winkel zich nog aan zo’n specialisatie binnen het cd-aanbod”.
Kenners weten de weg. “Maarten ’t Hart komt hier regelmatig langs op zoek naar bijzondere uitvoeringen”.

Grachtenconcerten
Cor van Buytene voegde in 1988 een dimensie aan de zaak toe: de befaamde grachtenconcerten aan de Binnenwatersloot. “Ik wilde Jaap van Zweden op de viool en Rian de Waal op de piano. Ik belde ze op. Ze waren meteen enthousiast”. En daarmee was een lange traditie geboren. Jarenlang kwamen Delftenaren met stoeltjes naar de Binnenwatersloot om hier live in de buitenlucht te genieten van klassieke meesters. “Met het teruglopen van subsidies zijn we met die concerten op een gegeven moment moeten stoppen. Heel jammer”.

Stemmen op gehoor
Ondertussen staan er nog diverse piano’s en een vleugel in de zaak. Die muziekmeubels waar Cors hart ècht sneller van gaat kloppen. Piano’s en vleugels stemmen. Hij doet dat op de traditionele manier. “Ik stem op gehoor. Je hebt ook stemkastjes, maar daar wil ik niets van weten”. Als Cor gaat stemmen, verdwijnt hij met hoofd en arm in het instrument. Daar manipuleert hij snaren en andere onderdelen net zo lang tot het instrument loepzuiver klinkt. Bekende pianisten als Ronald Brautigam en Ivo Janssen laten hun vleugels het liefst door Cor van Buytene stemmen. Ook bij Louis van Dijk – toen hij nog in Nederland woonde - dook Cor regelmatig in de vleugel.
Zelf speelt Cor ook, maar daar is hij zeer bescheiden over. “Ik doe maar wat, ik improviseer. Een beetje jazzy en zo”. Maar als hij in de zaak even achter de vleugel kruipt, lijkt het of de grachtenconcerten weer heel even terug zijn.

---

Laatste wijziging 2 juli 2012