Delfia Batavorum logo

Hyacintenwandeling Ockenburgh, woensdag 24 april

Woensdag 24 april bezochten leden van Delfia Batavorum landgoed Ockenburgh in Den Haag. Een interessant landgoed, gesticht door Jacob Westerbaen, die er in 1638 ging wonen. Huis en landgoed werden de de daaropvolgende eeuwen keer op keer aangepast.

Landhuis Ockenburgh

Het gezelschap werd ontvangen door Jan Balk, vrijwilliger van het Zuid-Hollands Landschap, die alles van het park weet. Hij vertelde ons over de ondergrond, strandwallen en veenlagen, die nog duidelijk in de omgeving terug te zien zijn. De strandwallen zijn gedeeltelijk afgegraven voor de stadsuitbreiding van de Schilderswijk, het Laakkwartier en de tuinbouw in Loosduinen. Het zand werd per boot afgevoerd, de wateren liggen er nog. We kregen uitleg over het verschil tussen landgoederen en buitenplaatsen (Ockenburgh was een landgoed). Hij vertelde over de vleermuizen, die van hieruit tot de Hofvijver komen en die onderling communiceren waar veel insecten te vinden zijn.

Westerbaen,  zoon van een touwslager, was dichter, arts en predikant. Mede door een huwelijk met de adellijke Anna Weytsen, weduwe van een zoon van Oldenbarnevelt, kwam hij in hogere kringen te verkeren. Hij had een veelbewogen leven.  Het landgoed heeft totaal verschillende inrichtingen gehad naar de geldende mode van die tijd van classicistisch tot Engelse landgoedstijl.

Jan vertelde over Robertskruid, een plant met een rode stengel, waarvan men vroeger dacht dat het daarom goed voor het bloed zou zijn. Het is giftig, maar in kleine hoeveelheden wordt het wel in de medische wetenschap gebruikt.

Bij inval in mei 1940 probeerden de Duitsers met luchtlandingstroepen Den Haag in te nemen en is er hevig gevochten rondom Ockenburgh (en het toenmalige vliegveld daar). Eén  groep kwam door hevige tegenstand in Ockenburgh klem te zitten, maar wist met 500 man stilletjes in de nacht de Nederlandse troepen te ontvluchten en via Wateringen zich te verenigen met de troepen in Rotterdam.

De Duitsers gebruikten Ockenburg uiteindelijk als lanceerlocatie voor de V2, waarmee Londen en Engeland bestookt werden. Dit verhaal riep bij menigeen in het gezelschap verhalen op die zij van hun ouders te horen hadden gekregen.

Het hyacintenbos van Ockenburg  bevindt zich in een santvoort, een stuk grond dat ter ontginning met een aarden wal omgeven werd om te voorkomen dat alle aangroei onder het zand bedolven werd.

Naast alle verhalen van Jan bewonderden we natuurlijk de mooie hyacinten. Netjes om 16.00 uur werd de wandeling afgesloten en gingen we naar de villa, waar we met een drankje en een hapje nog wat napraatten en deze geslaagde excursie afsloten.