Home publicaties Delftse verhalen De Bourdon

De Bourdon

door Pieter de Ruyter

Eén van de geheimen van Delft is de zware klank van de Bourdon, de 8.000 kilo wegende klok uit 1586 die in de scheve toren van de Oude Kerk, de Oude Jan, hangt. Als de stad op een mooie zondagmorgen stil is moet je om twaalf uur eens gaan luisteren. Je hoort eerst de klok van de Nieuwe Kerk en zo maar, opeens, begint na de zesde slag de Ouwe Jan met zijn bronstige geluid de twaalf slagen af te maken. Doe je ogen dicht, en je voelt je in de middeleeuwen.

Foto: A.P.I. (Ton) Kerklaan

Dan loop je langzaam weg van de kerk en geniet van het grote gebouw van het Hoogheemraadschap van Delfland uit 1536 met zijn mooie wapens boven de ingang. En als je goed kijkt kun je rammelaars zien en rare mannetjes die krijgertje spelen.
Hoog boven het gebouw staat op de spits een vergulde meerman met zwaard en schild te schitteren in de zon.

Maar het feest is van klank en kleur is nog niet afgelopen. Hoog boven de Markt in de toren van de Nieuwe Kerk hangt het grootste carillon van Nederland. Elk kwartier klinkt er een liedje en op het hele uur een complete serenade. Dartel komen de klanken uit de open toren, iedereen kijkt omhoog en sommige zingen mee.

Vlakbij de Markt is de wereldberoemde schilder Johannes Vermeer geboren en getogen, hij heeft in Delft zijn hele leven geschilderd. In het Vermeercentrum, waar ooit het Sint Lucasgilde was, aan de schilderachtige Voldersgracht, kun je alles over Vermeer te weten komen.

Het is gewoon een feest om in Delft te wonen en te werken. Maar Delft is niet alleen geschiedenis. Het is geen museumstadje. Het is een stad met een grote, vermaarde technische universiteit waar studenten van allerlei pluimage worden opgeleid tot ingenieur.

Natuurlijk heeft het oude centrum ook zijn ongemakken. De aanleg van de treintunnels zorgt voor veel overlast maar als dat voorbij is, is ook het ongerief van denderende treinen en rondfladderend toiletpapier definitief verleden tijd.