Home Le Comteprijs stadsschoon Nominaties 2015

Nominaties Le Comteprijs 2015

De Le Comte Commissie inventariseerde het afgelopen jaar onderstaande verfraaiingen die in aanmerking komen voor nominatie voor de Le Comteprijs 2015.

Inventarisatie van 14 verfraaiingen: 

1. Antonie Heinsiusstraat 2 t/m 8, herbouw rij van vier arbeiderswoningen, aangemeld door Harrie Fruyt van Hertog en Peter van Tijn.
2. Binnenwatersloot 7 t/m 17, nieuw kleurenschema voor vier panden, aangemeld door dhr. W.J. Kersbergen.
3. Choorstraat 2, herstel oude winkelpui en nieuw kleurenschema, aangemeld door C. Kooreneef.
4. Jupiterweg, verbouwing trafohuis.
5. Kantoorgracht 86-90, verbouwing noordoostvleugel complex Paardenmarkt tot woningen, aangemeld door Rob Schapers.
6. Krakeelpolderweg 1, muurschildering op gevel Pootstraat van schoolgebouw Stanislascollege, aangemeld door Henrique Dekkers.
7. Laan van Altena, nieuwbouw woningen op braakliggende strook in het Nieuwe Park, ook aangemeld door A.B. Mensert en de Commissie Behoud Stadsschoon.
8. Markt 52 bij Oudemanhuissteeg, aanbrengen mozaïek ‘Meisje met de parel’.
9. Oostsingel 185, tuinommuring met smeedijzeren hek bij Villa Maria, aangemeld door A.B. Mensert.
10. Pluympot 5, verbouwing met toevoeging nieuwe kap c.q. opbouw, aangemeld door dhr. J. Hoekstra.
11. Reinier de Graafweg, herplaatsing 18^e eeuws leeuwenbeeld van het Oude Gasthuis, aangemeld door Peter van Tijn.
12. Station Delft, plafond met afbeelding kaart in stationshal, aangemeld door CBS.
13. Sint Agathaplein 4, verbouwing Nusantara tot Prinsenkwartier, aangemeld door Peter van Tijn.
14. Voorstraat 60, herstel stoep en reconstructie onderdeel hekwerk.

Nominaties 2015

De commissie selecteerde uit deze inventarisatie de volgende vijf nominaties. 

Nominatie 1 
Antonie Heinsiusstraat 2 t/m 8: Herbouw van rij van vier arbeiderswoningen.

 
Links: Vervallen toestand begin 2014 / rechts: Restauratie rij van 4 arbeiderswoningen

De beide zijden van de Buitenwatersloot zijn al eeuwenlang aaneengesloten bebouwd. Enkele van de diepe achtererven waren toegankelijk door nog deels bestaande stegen en poorten tussen de panden. Na 1850 ontstond er op deze terreinen een dichte achterbebouwing. Aan de stegen werden rijen kleine arbeiderswoningen gebouwd. Enkele werden later opgenomen in de bij de diverse stadsuitbreidingen aangelegde dwarsstraten. Dat is ook gebeurd bij het rijtje Antonie Heinsiusstraat 4 t/m 8. Het is een blok van vier zeer kleine, ondiepe woningen die allemaal een blinde achterzijde hadden. De steeg waar zij aan stonden werd in 1922 verbreed tot straat.
Het blokje woningen stond tientallen jaren te verkrotten. De onbewoonbare huizen stonden uiteindelijk leeg en waren dichtgetimmerd. De toenmalige eigenaar heeft, na door de gemeente te zijn aangeschreven, uiteindelijk het rijtje verkocht. De nieuwe eigenaar besloot tot restauratie in plaats van afbraak en vervangende nieuwbouw. In feite kwam het herstel neer op bijna volledige nieuwbouw in oude vorm, waarbij alleen van de voorgevel het onderste muurwerk werd gehandhaafd. De geringe bouwdiepte en de indeling in vier woningen - en daarmee in essentie het oude gevelbeeld - zijn gehandhaafd. Om aan de huidige wensen en eisen te voldoen staat de aan de achterzijde vergrote kap op een iets verhoogde voorgevel. Voor een goed bruikbare zolderverdieping zijn verder aan de voorzijde grote dakkapellen geplaatst. De gevel heeft een vroeg 19^e eeuws beeld gekregen. Ze bezit een bepleistering met erin getrokken horizontale groeven, en grote schuifvensters met 6-ruitsindeling.
Een voor de directe omgeving van de Buitenwatersloot karakteristieke rij van kleine huizen is zo bewaard gebleven. Door de herbouw heeft de bouwval een metamorfose van het beeld ondergaan tot een charmant, ‘’oud’’ rijtje. Het herwonnen 19^e eeuwse gevelbeeld past perfect bij de gevarieerde hoofdbebouwing aan de gracht zelf.

• Genomineerde: dhr. Koos van der Horst sr, Delft
• Ontwerp: Kloet en Van der Merwe architecten BV, Delft
• Aangemeld door: Harrie Fruyt van Hertog en Peter van Tijn  

Nominatie 2 
Binnenwatersloot 7 t/m 17: Nieuw kleurenschema voor vier panden.

Boven: Toestand in 2011 / Onder: Nieuw kleurenschema voor vier panden

Binnenwatersloot 7 t/m 17 is een groep van vier panden, waarvan de gevel van het meest rechtse pand nr. 7 het oudste is. Dit pand kreeg de huidige, wat merkwaardige onderpui bij een verbouwing in 1988. De twee middelste panden, 9 en 13/15, lijken met hun doorlopende kroonlijst een groepje te zijn, maar het zijn aparte panden. Nr. 9 was oorspronkelijk een woning. In 1981 werd de begane grond bij de winkel van nr. 13 getrokken en kregen beiden de huidige winkelpui.
De eigenaar van deze vier panden, dhr. W.J. Kersbergen, wilde hen in andere kleuren schilderen. Op aanbeveling van het Kleurenlab Delft liet hij een nieuw kleurenschema door kleuradviseur Olga van der Klooster ontwerpen. Uitgangspunten van het ontwerp waren het streven naar meer kleurvariatie, en het benadrukken van de individualiteit van de afzonderlijke panden. De twee middelste panden zijn vanwege de kroonlijst en onderpui als een meer samenhangend geheel behandeld. Wel hebben de kozijnen en ramen van de verdiepingen een verschillende kleur gekregen, zodat binnen het geheel de zelfstandigheid van beide panden subtiel is aangeduid. De winkelpui heeft een lichte tint beigegroen gekregen als vervanging van de oude, sombere kleur. Het rechterpand nr. 7 wijkt met zijn gepleisterde gevel al af van de drie andere bakstenen gevels. Het eigen karakter is benadrukt door het pleisterwerk krachtig okergeel te schilderen, waardoor deze gevel binnen de groep het meest beeldbepalend is. Van het linkerpand nr. 17 zijn de kunststenen lijsten en blokken in een meer sprekende beigebruine kleur geschilderd, die mooi afsteekt tegen de oranjebruine baksteen.
De Binnenwatersloot is de belangrijkste entree tot de binnenstad. De algemene indruk wordt echter benadeeld door hier en daar incidentele leegstand, sjofele winkelpuien en schreeuwerig kleurgebruik. Het beeld van deze vier panden is door de nieuwe kleuren aanzienlijk verbeterd  Ze zijn als zodanig een lichtend voorbeeld, en hopelijk aanzet tot verdere sfeerverbetering van de Binnenwatersloot. 

• Genomineerde: dhr. W.J. Kersbergen, Delft
• Ontwerp: Olga van der Klooster, Heemstede
• Aanmelding door: dhr. W.J. Kersbergen  

Nominatie 3 
Krakeelpolderweg 1: Aanbrengen van een muurschildering. 

Links: Schoolgebouw Stanislascollege, medio 2015 / rechts: Muurschildering op schoolgebouw Stanislascollege

De voormalige Technische school Sasbout Vosmeer op de hoek van Buitenwatersloot en Krakeelpolderweg is tegenwoordig onderdeel van het Stanislascollege. Eén van de doelstellingen van het Stanislas is om als school ook iets voor de directe omgeving te betekenen. In dat kader ontstond het idee om samen met de buurtbewoners bij het schoolgebouw een kunstproject voor de wijk uit te voeren. De zoektocht naar een kunstenaar mondde uit in een culturele uitwisseling van leerlingen met de Chinese kunstenares Wen Na tijdens haar bezoek aan Nederland. Cruciaal bij het leggen van dit contact was de bemiddeling door Galerie Terra in de Nieuwstraat.
Wen Na heeft een werkwijze die perfect aansloot op wat de school nastreefde, namelijk met participatie van zowel initiatiefnemers als omwonenden. Haar specialisme is de kunstvorm van de muurschildering, en daar leende het gebouw zich goed voor. Het kunstwerk is bedoeld als verfraaiing van het gebouw én als aanwinst voor de buurt. Als plaats voor de muurschildering is daarom gekozen de zijgevel bij het plein, tevens de leerlingenentree, aan de Pootstraat. Hier is een groot blind vlak beschikbaar dat ook vanaf de straat goed zichtbaar is. De afbeelding is geïnspireerd door eeuwenoude, vaak mythisch geladen Chinese vormen en figuren. De kunstenares heeft de afbeelding in vorm en kleur ontworpen en vervolgens op de vers gepleisterde muur de vlakverdeling zelf aangebracht. De inkleuring binnen de contourlijnen is daarna door leerlingen en bewoners gedaan. Door samen hieraan te werken is de band tussen school en buurt verder versterkt.
De tot voor kort nietszeggende zijgevel van het schoolgebouw is veranderd in een explosie van vormen en kleuren. In de nette maar verder niet opvallende Pootraat komt deze muurschildering als een totale verrassing. Gebouw en straat zijn louter en alleen door dit kunstwerk een nieuwe bezienswaardigheid in onze stad. 

• Genomineerde: Stanislascollege, locatiedirecteur dhr. Henrique Dekkers, Delft
• Ontwerp en uitvoering: Wen Na (Chinees kunstenaar); uitvoering samen met leerlingen en buurtbewoners. 
• Aangemeld door: dhr. Henrique Dekkers  en Peter van Tijn

Nominatie 4
Oostsingel 185: Reconstructie van de tuinommuring met smeedijzeren hek. 

Links: ‘Villa Maria’ in 2011 / rechts: Reconstructie tuinhek ‘Villa Maria’

‘Villa Maria’ is de voormalige directeurswoning van het vroegere buitengesticht van Sint Joris. De villa werd in 1894 gebouwd naar ontwerp van gemeentearchitect M.A.C. Hartman in een levendige neorenaissance stijl. Veel van de mooie maar ook kwetsbare decoratieve onderdelen verdwenen of raakten sterk in verval. Toen de huidige eigenaren de villa zo’n tien jaar geleden kochten waren zij vastbesloten haar in oude luister te herstellen. De restauratie is in drie campagnes uitgevoerd. In 2006 werden de decoratieve dakranden en het spitse dak inclusief bekroning van de hoekpartij gereconstrueerd. Voor deze op zich al aanzienlijke verbetering van silhouet en aanzicht van de villa wonnen de eigenaren de Le Comteprijs van dat jaar. Vervolgens werd in 2011 de oorspronkelijke veranda met balkon gereconstrueerd.
Het sluitstuk van de totale restauratie is de reconstructie van het smeedijzeren hekwerk. In 1894 bezat het perceel alleen een dubbel toegangshek voor het oprijpad. Dat hek was al lang geleden verdwenen. Het nieuwe toegangshek is een trouwe replica van zijn voorganger. Op de beide vleugels van de grote doorgang staat de huisnaam ‘VILLA MARIA’. Om het perceel zijn verder vaste hekken geplaatst op een laag bakstenen muurtje. Voor de afdekkende rollaag daarvan zijn speciaal afgeschuinde profielstenen gebakken. In de details van de balusters volgen deze aansluitende hekken de vormen van het toegangshek.
Tuinen van laat 19^e - en vroeg 20^e eeuwse villa’s en herenhuizen bezaten altijd een mooie omheining door tuinmuren en/ of hekwerken. De villa, hoe mooi ook gerestaureerd, stond tot voor kort wat verweesd op zijn perceel. Het nieuwe tuinhek in oude vormen heeft het pand een passende context gegeven. Dit feit rechtvaardigt het naar het oordeel van de commissie om Villa Maria voor een tweede keer te nomineren voor de Le Comteprijs. 

• Genomineerde: dhr. J.W. Versfeld en mevr. E. Bekink, Delft.
• Uitvoering: Aannemersbedrijf gebr. Mensert, Delft (bouwkundig, metselwerk) en Smederij Bitter, Delfgauw (smeedwerk).
• Aangemeld door: A.B. Mensert, Delft. 

Nominatie 5 
Voorstraat 60: Herstel van de stoep en reconstructie van de balustrade. 

 

Boven: Toestand voor restauratie / onder: Restauratie van bordeshek

Voorstraat 60, het pand waar nu het studentenpastoraat ‘Motiv’ is gevestigd, is een breed huis. In de 18^e eeuw kreeg het van oorsprong laat 16^e eeuwse pand een nieuwe voorgevel. Het onderkelderde huis bezit de bijzonderheid van een hoge dubbele stoep bij de voordeur, met aan beide zijden een trap naar het middenbordes. De stoep kreeg een mooie, symmetrische balustrade in Lodewijk XIV-stijl, met aan de beide uiteinden een sierlijk gekruld eindstuk dat de aanzet van de balustrade vormt. Zijn dubbele stoepen - met een totaal aantal van zeven - op zich al niet veel voorkomend in onze stad, met zijn sierlijke balustrade is de stoep van Voorstraat 60 een zeldzaamheid. Helaas heeft dit mooie hek de tijd niet ongeschonden doorstaan. Het rechter eindstuk is op enig moment afgebroken en spoorloos verdwenen.
Op een foto uit 1962 is de balustrade - blijkbaar toen al in matige staat - nog compleet, maar op een foto uit 1974 zijn het eindstuk en de aansluitende rechte spijl verdwenen.In het kader van groot onderhoud aan gevel en stoep besloot de Beheercommissie Voorstraat 60 om de wat verveloos geworden balustrade te herstellen en daarbij het rechter sierstuk te reconstrueren. Bij de grondige schilderbeurt werd het linker sierstuk afgenomen om daarvan in de smederij van een exacte, maar gespiegelde kopie te maken. Ze is gesmeed uit stripijzer en zoals het hoort bevestigd tegen de eveneens bijgemaakte kantspijl. Van de stoep zelf werden van het linker deel de nog aanwezige grote, deels gebroken hardsteen platen opnieuw gelegd en gelijmd.
In het selecte groepje dubbele stoepen onderscheid de stoep van Voorstraat 60 zich door zijn mooie balustrade. Decennia lang werd daar afbreuk aan gedaan door de verminkte staat van het hek. Door de reconstructie van het rechter sierstuk is dit zeldzame geheel van stoep, bordes en balustrade in oude glorie hersteld. 

• Genomineerde: Beheercommissie Stichting Delfts Studentenpastoraat, Delft
• Aangemeld door: Le Comte Commissie